Хуб, зан ба як аблаҳи соддалавҳона монанд нест, ки намефаҳмад, ки чаро ӯро ба манзили мард даъват кардаанд! Ва аз нигоҳи он, биёед бигӯем, ки вай камбизоат нест - либоси хуб пӯшидааст ва либоси таги арзон нест! Эҳтимол танҳо дӯст медорам, на бар зидди як саёҳати каме бо марди ҷолиб! Барои ин назария, ва мегӯяд, сахт таҳия anus, ки ба таври равшан sparkled вақте ки вай бар хам шуд.
Бале, ин як нонпазии хуб буд, як ошпази воқеии олӣ. Мебинӣ, ки фоҳишаи сиёҳпӯст дар ҳаммом мехӯрад ва ба вай парвое надошт, ки онро ба кӣ дод ва ё дар кадом сӯрох бурдааст, то даме ки дар синаҳояш сина гирифт. Чунин чӯҷаи гарм якбора ба се хурӯс ниёз дорад, он гоҳ бешубҳа нимфоманак оргазми қавӣ пайдо мекунад. Агар шумо ба ин гуна фоҳишаҳо издивоҷ кунед, тамоми умр шохдор мешавед.
Духтар дар хонаи бобояш чӣ кор мекунад - аз китобхонаи ӯ китоб мехонад? Не, вай мехоҳад, ки вақтхушӣ кунад, на саҳифаро. Гормонҳои вай ваҳшӣ кор мекунанд ва онҳо бояд ба баромад. Хуб, азбаски бобояш чизи беҳтаре барои пешниҳод кардан надорад, вай худаш ин корро мекунад. Ё дурусттараш, хурӯсаш. Ва гарчанде ки бобо аз хоҳиши худ дар ҳайрат монд, аммо барои набераи худ чизе намеарзад! Аз ин рӯ, кор кардани сӯрохи вай кори шараф буд. Аз ин рӯ, ӯ маҷбур шуд, ки арақи кор кунад. Аммо вай нӯшокии гарми ӯро бо завқ ба даҳон бурд. Акнун дидани бобояш хеле гуворотар мешавад. )))